Μετακινούμενος από Θεσσαλονίκη προς Λάρισα ορμώμενος από το σύμβολο της αναρχίας είχα μια συζήτηση για αυτό το κοινωνικό ρεύμα κυρίως νέων ανθρώπων που βρίσκουν εκεί καταφύγιο. Πιστεύω πως οι άνθρωποι αυτοί αποζητούν σε αυτή την ακραία παράταξη την προσοχή. Είναι θυμωμένοι με όλους και με όλα. Πρέπει να τους ρωτήσουμε τι θέλουν; Αν οι απαντήσεις που αφήνουν στους τοίχους, στις κολώνες, στις στάσεις των λεωφορείων, στα παγκάκια, στα λεωφορεία και στις καρότσες δίνουν σαν μόνη λύση την καταστροφή, την οικονομική και κοινωνική ισοπέδωση μετά τι θα γίνει. Ποιο είναι το σχέδιο ανάπτυξης; Με ποιους κανόνες, πιο ρυθμό ανάπτυξης, ποιους υποστηρικτές; Δυστυχώς η καταστροφολογία όταν υποστηρίζεται από την θαλπωρή ενός σπιτιού και μια σίγουρη ζεστή φωλιά τότε δεν είναι κίνημα αλλά χόμπι. Πιστεύω πως οι νέοι μας θέλουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους, το αμφίβολο μέλλον τους, το θυμό τους για την κοινωνία έτσι όπως έχει εξελιχθεί. Τα ακραία φαινόμενα όμως δεν είναι λύση. Σίγουρα η κοινωνία πρέπει να βελτιώνεται και να σταθεροποιείται αλλά να παρέχει ασφάλεια και αρμονία, όχι φόβο και καταστροφή. Είμαστε άνθρωποι, έχουμε "λόγο"(=σκέψη) το μεγαλύτερο χαρακτηριστικό που μας ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα ζώα. Όταν οι πρώτοι άνθρωποι αποφάσισαν να φτιάξουν οικισμό, να συνεργάζονται για να βρουν τροφή και να επιβιώνουν στις απειλές της φύσης τότε άρχισε να αναπτύσσεται ο ανθρώπινος πολιτισμός, το εθιμικό δίκαιο αυτό που ήταν η βάση για τον αλληλοσεβασμό και την ομαλή συμβίωση μεταξύ των ανθρώπων. Όλες οι αρχές και οι νόμοι έχουν θεσπιστεί για να μπορούν οι άνθρωποι να συμβιώνουν στην κοινωνία και να δρουν ελεύθερα με σεβασμό προς τον εαυτό τους και προς τους άλλους. Το τι καλό και κακό κρίνεται από την οπτική γωνία του κοινά αποδεκτού. Ο βασικός πυλώνας της κοινωνίας, η οικογένεια μαθαίνει στα παιδιά την αρμονία της κοινωνίας και για το πως πρέπει να συμπεριφέρονται μέσα σε αυτή. Είμαστε ελεύθεροι πραγματικά; Η απάντηση είναι πως είμαστε ελεύθεροι να αποφασίσουμε για το αν μας αρέσει να σεβόμαστε τους άλλους και να συμβιώνουμε μαζί τους. Οι ανθρώπινες σχέσεις μόνο όταν στηρίζονται στην ειλικρίνεια και τον αλληλοσεβασμό αποκτούν σταθερή βάση και μέλλον. Η ανθρώπινη κοινωνία δεν είναι και ποτέ δεν πρέπει να την αφήσουμε να γίνει ζούγκλα. Η κοινωνία μας πρέπει να είναι κοινωνία συμβίωσης και όχι επιβίωσης. Καλή σας μέρα.
RSS Feed